កំណាព្យខ្មែរ

ប្រាសាទនគរវត្តបញ្ចង់ ល្អទ្រង់សក្តិសមដូចសូគ៌ា កំពូលប្រាំដូចបទុមា បូជាផ្វាយអង្គព្រះវិស្ណុ។ បាកានកំពូលខ្ពស់ស្កឹមស្កៃ វិស័យសុមេរុឥតមានគូ ជាវិស្វកម្មពួកវិទូ ជាអ្នកតស៊ូស្ថាបនា។ ប្រាសាទតាព្រហ្មភ្នំបាខែង ជាទីស្ញប់ស្ញែងជននានា បក្សីចាំក្រុងសាងក្នុងគ្រា សម័យខេមរាមានរិទ្ធី។ បាយ័នក្រុងធំភ្នំទ្រង់យស សង់លើលានខ្ពស់ក្នុងធានី ហៅថាយសោធរគិរី ជាទីក្សេមក្សាន្តសម្រាន្តចិត្ត។ បាពួនប្រាសាទស្រស់សោភី ជាអនុស្សាវរីយ៍ខ្មែរពិតៗ ភិមានអាកាសជាឋានឋិត ទុកជាក្រឹត្យស្បថសច្ចា។ ប្រាសាទាំងឡាយនៃខេមរា សោភ័ណអស្ខារ្យជាសំអាង ជំនាន់បុរាណជាតំណាង ផ្នែកខាងសិល្បៈអ្នកសាសនា។ គឺជាពូជពង្សស្ថាបនិក ទុកជាចារឹកក្នុងសាវតា ជាគោលសំខាន់ក្នុងខេមរា ឥតមានជាតិណាប្រលោមបាន។